Asset Publisher Asset Publisher

Historia

Nadleśnictwo Gościno w granicach zbliżonych do obecnego stanu utworzone zostało na podstawie zarządzenia Naczelnego Dyrektora Lasów Państwowych z dnia 10.11.1978 r.
W skład Nadleśnictwa weszły obręby: Dygowo, Gościno, Rymań i Nosowo. Wcześniej obręby te stanowiły samodzielne Nadleśnictwa.
Trzon powierzchni lasów tworzących ówczesne Nadleśnictwo Gościno powstał z upaństwowienia lasów prywatnych, przeważnie wielkiej i drobnej własności poniemieckiej - ok. 9800 ha (65 %), W skład Nadleśnictwa weszły także dawne Lasy Państwowe o powierzchni - ok. 2500 ha (17 %), upaństwowione lasy komunalne miasta Kołobrzeg - ok. 1700 ha (11 %) oraz inne grunty, głównie przydzielone do zalesień - ok. 1000 ha (7 %). W następnych latach wzrost powierzchni ogólnej Nadleśnictwa następował poprzez przyjmowanie pod zalesienia gruntów niskiej jakości drobnych kompleksów lasów i różnego rodzaju nieużytków.

W drzewostanach sosnowych i mieszanych stosowano zrębowy sposób użytkowania. Odnowienia głównie prowadzono sztucznie sosną z domieszką świerka, dębu, buka i brzozy. Odnowienia buka i dębu osiągano z obsiewu naturalnego ze sztucznym uzupełnieniem sosną. Na uznanie zasługuje fakt, że powierzchnie zabagnione i nadmiernie uwilgotnione były zmeliorowane siecią rowów otwartych.

Po wojnie, od 1946 do 1952 roku gospodarkę w omawianych lasach prowadzono na podstawie przybliżonej tabeli klas wieku. Od 1952 roku obowiązywał plan prowizorycznego urządzania gospodarstwa leśnego. W roku 1945 przeprowadzona została rewizja użytkowania przedrębnego, a w roku 1946 rębnego. Pierwszy plan definitywnego urządzania lasu sporządzono w 1965 roku.


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Ślad Węglowy Lasów Państwowych Policzony

Ślad Węglowy Lasów Państwowych Policzony

Po raz pierwszy w historii swojego istnienia Lasy Państwowe obliczyły ilość emitowanych przez organizację gazów cieplarnianych. Wiedza ta pozwoli podjąć działania ograniczające emisje.

Inwentaryzacja, zrealizowana w ramach projektu rozwojowego Lasy Węglowe, objęła tzw. zakresy 1 i 2 raportowania śladu węglowego i obejmuje rok 2023 r. Zakres 1 obejmuje emisje bezpośrednie powstałe w wyniku spalania paliw w pojazdach, budynkach, urządzeniach i narzędziach, które są własnością Lasów Państwowych lub nad którymi sprawują one bezpośredni nadzór, a także emisje pochodzące z klimatyzacji. W zakres 2 wchodzą z kolei emisje pośrednie, które nie są wytwarzane  na terenie organizacji, ale powstają w wyniku produkcji energii elektrycznej i ciepła przez Lasy Państwowe kupowanych i zużywanych.

Zgodnie z przeprowadzonymi kalkulacjami całkowity ślad węglowy Lasów Państwowych w roku 2023 wyniósł 65 440,2 ton CO2e (ekwiwalentu CO2 w ujęciu market-based). Określenie market-based oznacza, że jest to ilość emisji obliczona na podstawie wskaźnika emisyjności publikowanego przez konkretnego sprzedawcę energii. W ujęciu location-based (czyli na podstawie średniego wskaźnika emisyjności dla Polski, który przedstawia faktyczną wielkość emisji powstałych na terenie kraju, publikowanego przez Krajowy Ośrodek Bilansowania i Zarządzania Emisjami) ślad węglowy Lasów Państwowych w ubiegłym roku wyniósł 60 615,7 ton CO2e.

- Znajomość wielkości tych emisji oraz miejsc ich powstawania jest kluczowa dla podjęcia działań, które pozwolą je zredukować, a tym samym zmniejszyć niekorzystny wpływ na klimat – mówi Witold Koss, dyrektor generalny Lasów Państwowych. – Choć nie mamy obowiązku raportowania emisji wytwarzanych gazów cieplarnianych, to powinniśmy wprowadzać najlepsze praktyki, nie tylko w gospodarce leśnej czy ochronie przyrody, lecz także w innych obszarach naszej działalności.

Z których źródeł pochodzi najwięcej emisji gazów cieplarnianych w Lasach Państwowych? W zakresie pierwszym (emisji bezpośrednich) – są to paliwa transportowe; w zakresie drugim (emisji pośrednich) – energia elektryczna. Pod względem obszarów powstawania emisji – za ich największą część odpowiadają nieruchomości (ponad 71%). Pojazdy, drugie w kolejności, są źródłem 28% emisji gazów cieplarnianych. Narzędzia i maszyny specjalistyczne odpowiadały za ok. 1% zeszłorocznych emisji, co jest wartością nieznaczącą przy obecnej strukturze emisji, jednak jest to też źródło, które będzie monitorowane w kolejnych latach.

Wyniki pierwszego raportu nt. śladu węglowego LP wskazują, że - aby ograniczyć emisje – Lasy Państwowe muszą w pierwszej kolejności skupić się na poprawie efektywności energetycznej budynków oraz wymianie pojazdów na niskoemisyjne.

Lasy Państwowe wiele inicjatyw dekarbonizacyjnych już podjęły i prowadzą konsekwentnie od kilku lat m.in. w ramach projektów rozwojowych: Podnoszenie Efektywności Energetycznej Budynków w PGL LP oraz Las Energii. Są wśród nich m.in.:

• Proces audytowania energetycznego budynków w celu identyfikacji działań poprawiających ich efektywność energetyczną, które będą mogły być wdrożone w LP.

• Produkcja energii z OZE we własnych instalacjach, głównie fotowoltaicznych. W ten sposób wyprodukowaliśmy 6 461 MWh w 2023 r.

• Wykorzystanie pojazdów elektrycznych.

• Zakup zielonej energii od zewnętrznych dostawców. W 2023 r. zakupiliśmy 3 557 MWh zielonej energii.

• Automatyzacja zbierania danych i liczenia śladu węglowego wraz z ich zarządzaniem.

• Edukacja wewnętrzna – szkolenia dla pracowników LP, promocja dobrych praktyk m.in. w oszczędnym gospodarowaniu energią.

• Wykorzystanie biomasy na cele energetyczne (emisje z tego działania są monitorowane i raportowane).

Lasy Państwowe jako główny dostawca drewna w Polsce muszą brać pod uwagę, że nie funkcjonują w gospodarczej i legislacyjnej próżni. Znacząca część odbiorców tego surowca już jest albo będzie w najbliższym czasie musiała ujawniać ślad węglowy swoich produktów, który powstał w trakcie ich wytworzenia. Bez informacji o śladzie węglowym od producenta surowca nie będą oni w stanie w pełni tego zrobić. Wymóg ten już teraz można porównać z potrzebą posiadania certyfikatów typu FSC/ PFSC.

Obecnie w Lasach Państwowych trwają przygotowania do rozszerzenia inwentaryzacji i obliczania śladu węglowego produktów LP w całym cyklu ich życia, czyli w tzw. zakresie „od kołyski do bramy”. Przeprowadzanie kalkulacji emisji gazów cieplarnianych planowane jest co roku.

Zbieranie danych do inwentaryzacji trwa kilka miesięcy i jest nie lada wyzwaniem, zważywszy na fakt, że w skład LP wchodzi blisko 500 jednostek o różnej charakterystyce energetycznej. W celu agregacji danych wykorzystano indywidualne narzędzie opracowane przez Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych we współpracy z Dyrekcją Generalną Lasów Państwowych na potrzeby całej organizacji. Natomiast sam proces poprzedził cykl szkoleń dla pracowników LP odpowiedzialnych za wprowadzanie danych do aplikacji.