Asset Publisher
Hodowla lasu
Fot. A. Kłosowski
Prace z zakresu hodowli lasu głównie obejmują :
• prowadzenie odnowień naturalnych z samosiewów,
• odnowienia powierzchni zrębowych,
• zalesienia gruntów porolnych,
• poprawki (dosadzanie sadzonek w uprawach leśnych w miejscach, gdzie zasadzone sadzonki nie rokują przyszłości lub obumarły),
• prace pielęgnacyjne (pielęgnowanie gleby, czyszczenia wczesne, czyszczenia późne, trzebieże wczesne, trzebieże późne).
Wielkość wykonanych w poszczególnych latach zabiegów wynika głównie z potrzeb hodowlanych drzewostanów. I tak: ilość odnowień zależy od ilości cięć odnowieniowych w minionych latach; rozmiar pielęgnowania gleby uzależniony jest od ilości upraw leśnych i stopnia ich zachwaszczenia, ilość czyszczeń i trzebieży zależy m.in. od udziału drzewostanów w poszczególnych przedziałach wiekowych, a także od dynamiki ich wzrostu, intensywności zabiegów w poprzednim nawrocie.
Rocznie zostaje odnowionych ponad 140 ha powierzchni, w tym ok. 20 ha to odnowienia naturalne. Na przestrzeni ostatnich 15 lat Nadleśnictwo przyjmowało średnio ok. 75 ha gruntów rolnych rocznie, które sukcesywnie podlegają zalesieniu. Także rocznie ponad 1000 ha podlega zabiegom pielęgnacyjnym (wykaszanie traw wokół sadzonek, czyszczenia wczesne i późne).
Asset Publisher
Ochrona starolasów – nasza odpowiedzialność za przyszłość lasów
Ochrona starolasów – nasza odpowiedzialność za przyszłość lasów
Lasy Państwowe podejmują kolejne kroki w kierunku ochrony najcenniejszych przyrodniczo terenów leśnych. W centrum naszych działań znajdują się dziś starolasy – obszary o wyjątkowej wartości ekologicznej i przyrodniczej, które stanowią kluczowe siedliska dla wielu rzadkich gatunków roślin i zwierząt.
Trwają intensywne prace nad procesem wyznaczania lasów pod szczególną ochroną. Wczoraj w Dyrekcji Generalnej odbyło się spotkanie kierownictwa Lasów Państwowych i zastępców dyrektorów regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych ds. zrównoważonej gospodarki leśnej w sprawie propozycji LP dotyczących wzmocnienia ochrony leśnych zasobów przyrodniczych i wyznaczenia starolasów.
Jesteśmy świadomi potrzeby wyznaczenia starolasów, braliśmy udział w tworzeniu europejskich wytycznych definiujących starolasy i lasy pierwotne. W tej chwili takie lasy są identyfikowane w państwach członkowskich Unii Europejskiej. Ta forma będzie funkcjonowała w Europie na równi z rezerwatami przyrody.
- Nasze działania są wieloetapowe i prace trwają na wszystkich szczeblach organizacji; od wytypowania i preselekcji lasów spełniających kryteria poprzez weryfikację terenową. Precyzowanie wyznaczonych terenów to żmudny proces terenowy – komentuje Jerzy Fijas, z-ca dyrektora ds. zrównoważonej gospodarki leśnej.
W ramach naszej strategii planujemy ograniczyć lub całkowicie wyeliminować pozyskiwanie drewna na 17% zarządzanej przez nas powierzchni leśnej, co obejmuje ponad 1,2 mln hektarów. Szczególną uwagę poświęcamy właśnie dziś starolasom, które wymagają dodatkowej ochrony, aby zachować ich unikalny charakter i kluczową rolę w ekosystemie.
Dlaczego starolasy są tak ważne?
Dojrzałe, stabilne i zgodne z siedliskiem drzewostany są kluczowe dla zachowania różnorodności biologicznej, regulacji klimatu oraz zapewnienia siedlisk dla licznych gatunków roślin, zwierząt i grzybów. Dlatego szczegółowo weryfikujemy w terenie wszystkie wskazane obszary, aby zapewnić ich optymalną ochronę.
Zachęcamy do śledzenia naszych działań i dzielenia się opiniami.
W dobie zmian klimatu ochrona starolasów to wspólna odpowiedzialność za przyszłość lasów Europy.
