Wydawca treści
Gospodarka łowiecka
Gospodarka łowiecka w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie ustawy z dnia 13.10.1995 r. Prawo Łowieckie. Łowiectwo zdefiniowane jest tu jako element ochrony środowiska przyrodniczego i w rozumieniu ustawy oznacza ochronę zwierząt łownych i gospodarowanie ich zasobami zgodnie z zasadami ekologii oraz zasadami racjonalnej gospodarki leśnej, rolnej i rybackiej.
Całość objętych ustawą przepisów zawiera potwierdzenie wpływu zmieniających się warunków społecznych i gospodarczych na stosunek człowieka do przyrody i łowiectwa, wskazując zarazem na konieczność ochrony i hodowli zwierzyny dla potrzeb ogólnonarodowych.
Nadleśnictwo Gościno nadzoruje prowadzenie gospodarki łowieckiej w obrębie 16 obwodów łowieckich. Na nadzorowanym przez Nadleśnictwo obszarze łowieckim występują następujące gatunki zwierząt łownych: łosie, jelenie, sarny, dziki, borsuki, lisy, kuny, tchórze, zające, kuropatwy, dzikie kaczki, grzywacze.
W ramach zagospodarowania obwodów łowieckich pod kątem poprawy warunków bytowania zwierzyny wprowadza się dzikie drzewa owocowe i podszyty, zakłada remizy śródpolne, uprawia poletka łowieckie, utrzymuje się wodopoje oraz szereg urządzeń łowieckich (paśniki, lizawki itp.).
Najnowsze aktualności
Ochrona starolasów – nasza odpowiedzialność za przyszłość lasów
Ochrona starolasów – nasza odpowiedzialność za przyszłość lasów
Lasy Państwowe podejmują kolejne kroki w kierunku ochrony najcenniejszych przyrodniczo terenów leśnych. W centrum naszych działań znajdują się dziś starolasy – obszary o wyjątkowej wartości ekologicznej i przyrodniczej, które stanowią kluczowe siedliska dla wielu rzadkich gatunków roślin i zwierząt.
Trwają intensywne prace nad procesem wyznaczania lasów pod szczególną ochroną. Wczoraj w Dyrekcji Generalnej odbyło się spotkanie kierownictwa Lasów Państwowych i zastępców dyrektorów regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych ds. zrównoważonej gospodarki leśnej w sprawie propozycji LP dotyczących wzmocnienia ochrony leśnych zasobów przyrodniczych i wyznaczenia starolasów.
Jesteśmy świadomi potrzeby wyznaczenia starolasów, braliśmy udział w tworzeniu europejskich wytycznych definiujących starolasy i lasy pierwotne. W tej chwili takie lasy są identyfikowane w państwach członkowskich Unii Europejskiej. Ta forma będzie funkcjonowała w Europie na równi z rezerwatami przyrody.
- Nasze działania są wieloetapowe i prace trwają na wszystkich szczeblach organizacji; od wytypowania i preselekcji lasów spełniających kryteria poprzez weryfikację terenową. Precyzowanie wyznaczonych terenów to żmudny proces terenowy – komentuje Jerzy Fijas, z-ca dyrektora ds. zrównoważonej gospodarki leśnej.
W ramach naszej strategii planujemy ograniczyć lub całkowicie wyeliminować pozyskiwanie drewna na 17% zarządzanej przez nas powierzchni leśnej, co obejmuje ponad 1,2 mln hektarów. Szczególną uwagę poświęcamy właśnie dziś starolasom, które wymagają dodatkowej ochrony, aby zachować ich unikalny charakter i kluczową rolę w ekosystemie.
Dlaczego starolasy są tak ważne?
Dojrzałe, stabilne i zgodne z siedliskiem drzewostany są kluczowe dla zachowania różnorodności biologicznej, regulacji klimatu oraz zapewnienia siedlisk dla licznych gatunków roślin, zwierząt i grzybów. Dlatego szczegółowo weryfikujemy w terenie wszystkie wskazane obszary, aby zapewnić ich optymalną ochronę.
Zachęcamy do śledzenia naszych działań i dzielenia się opiniami.
W dobie zmian klimatu ochrona starolasów to wspólna odpowiedzialność za przyszłość lasów Europy.
